Wat is osteopathie?

Fundamenten van de osteopathie?

De basis van osteopathie ligt in de overtuiging dat veel ziekten voortkomen uit problemen binnen het bewegingsapparaat en de onderlinge verbinding tussen lichaamsstructuur en -functie. Er wordt gewerkt rond drie domeinen: 1. structureel 2. visceraal en 3. craniosacraal. Tegenwoordig deelt osteopathie overeenkomsten met conventionele geneeskunde, waarbij osteopaten een sterke focus hebben op preventieve geneeskunde. Dit vloeit voort uit de overtuiging dat lichaamsstructuur en -functie elkaar wederkerig beïnvloeden. Een osteopaat beoogt het zelfgenezend karakter van het lichaam in de juiste mate te stimuleren.

De geschiedenis van osteopathie

In 1874 richtte Andrew Taylor Still, een arts uit Missouri, de osteopathie op. Hij pleitte voor het herstel van de juiste musculoskeletale functie als hoeksteen van ziektepreventie en -behandeling. Still richtte in 1892 de American School of Osteopathy op in Missouri. Hij legde de nadruk op manuele manipulatie, voedingsaanpak en aanpassingen van de levensstijl in plaats van chirurgische en farmacologische ingrepen.

Regelgeving binnen het beroep

De American Osteopathic Association werd in 1901 opgericht om toezicht te houden op het beroep, wat in 1962 leidde tot de erkenning van artsen in osteopathie (D.O.'s) voor volledige praktijkrechten in alle 50 staten. Dokters in osteopathie krijgen een uitgebreide opleiding die vergelijkbaar is met die van artsen, met extra aandacht voor manipulatietechnieken in de praktijk. Hoewel osteopaten zich voornamelijk bezighouden met eerstelijnszorg, breiden ze hun expertise uit over verschillende medische specialismen, waarbij ze een holistische benadering hanteren die rekening houdt met de hele patiënt.

De osteopathische principes begrijpen

Andrew Taylor Still theoretiseerde dat ziekten hun oorsprong vinden in structurele problemen in de wervelkolom, waardoor zenuwsignalen naar organen worden verstoord. Deze structurele problemen worden "osteopathische laesies" genoemd. Manipulatietechnieken met als doel de normale zenuwfunctie te herstellen en de lichaamseigen genezingsprocessen te vergemakkelijken werden ontwikkeld. Osteopathie introduceerde ook craniosacraaltherapie, een zachte schedelbotmanipulatietechniek gericht op het bereiken van holistisch evenwicht.

Een osteopaat bezoeken

Een consultatie bij een osteopaat is uitgebreid met vragen over de medische geschiedenis, lichamelijke conditie en levensstijl. De gewrichten, spieren, pezen, beenderen en het bindweefsel worden in detail onderzocht. Manipulaties kunnen worden gebruikt om verschillende problemen van het bewegingsapparaat aan te pakken, onderverdeeld in directe en indirecte procedures.

Overwegingen en risico's

Bepaalde aandoeningen, waaronder botbreuken, gewrichtsinfecties en reumatoïde artritis in de nek, rechtvaardigen voorzichtigheid met osteopathische manipulatie. Risico's van manipulaties zijn onder andere tijdelijke bijwerkingen zoals meer pijn of hoofdpijn. Alvorens manipulaties uit te voeren worden er steeds tests uitgevoerd om na te gaan of er geen contra-indicaties zijn waardoor een manipulatie verboden is.

Terugbetaling verzekering en osteopathie

Sommige verzekeraars hebben een specifieke verzekering voor ambulante zorgen waardoor de terugbetaling hoger is. Deze zijn op basis van de nood van de patiënt. Contacteer uw verzekering indien u van plan bent meer behandelingen in de osteopathie te gebruiken. We geven hier een paar voorbeelden:

• DKV ambulante zorgen
• Ambumut Plus
• AGinsurance via het werk
• Ethias ambucare
• AXA ambulante verzekering